Ashigara w Spithead przed przeglądem floty z okazji koronacji Jerzego VI, 20 maja 1937 roku
Picture: Vintage Photographs

Pierwszą akcją krążowników był udział w przegląda floty w Kobe 26 października 1930 roku, zaś pierwszym zadaniem bojowym eskortowanie transportowców z oddziałami armii japońskiej przewożonymi na kontynent podczas pierwszego incydentu szanghajskiego w grudniu 1932. Po modernizacji w latach 1933-35 krążownik wszedł w rytm ćwiczeń, podczas których, latem 1935, doszło do wypadku w wieży numer dwa (poległo 41 marynarzy). Remont ukończono w grudniu. Wiosną 1937 roku Ashigara został wysłany z misją dyplomatyczną do Europy. Wyszedłwszy 3 kwietnia z Jokosuki, idąc przez Singapur, Aden i Maltę 10 maja zawinął do Portsmouth, aby 20 maja wziąć udział w paradzie i przeglądzie floty z okazji koronacji króla Jerzego VI. Zaraz potem skierował się do Kilonii, gdzie 24 maja wziął z kolei udział w paradzie z okazji rocznicy "zwycięstwa" Niemiec w bitwie jutlandzkiej. Uroczystości zostały okraszone przyjęciem sojuszniczych oficerów z krążownika przez Adolfa Hitlera (chociaż musieli w rym celu fatygować się do Berlina).

Ashigara i Admiral Graf Spee z Zatoce Kilońskiej, 24 maja 1937 roku
Picture: Imgur

Następnie okręt wrócił do Japonii przez Gibraltar, Port Said i Colombo. Podczas wojny chińsko japońskiej w lipcu tego samego roku pełnił służbę konwojową. W grudniu podążył z pomocą amerykańskiemi pasażerowi SS President Hoover, który podczas tajfunu wszedł u wybrzeży Tajwanu na mieliznę. Na początku 1941 roku wziął udział w opanowywaniu południowego Wietnamu. W grudniu 1941 roku, zaraz po rozpoczęciu działań wojennych przez Japonię, został skierowany do ataku Filipiny, a następnie na Holenderskie Indie Wschodnie. Podczas bitwy Morzu Jawajskim 27 lutego miał swój udział w zatopieniu ciężkiego krążownika HMS Exeter, później wziął jeszcze udział w inwazji na Wyspę Bożego Narodzenia. Do końca roku wypełniał głównie zadania transportowe, podobnie jak i w całym roku następnym oraz początkowym okresie 1944 roku. Nie brał w tym czasie udziału w żadnych akcjach bojowych, niemniej przeszedł kilka drobnych modernizacji, otrzymując między innymi radar.

W październiku 1944 roku wziął udział w bitwie z Zatoce Leyte, jednak po kręsce Połączonej Floty w Cieśninie Surigao po prostu się wycofał (razem z siostrzanym Nachi). Potem znalazł się w zespole próbujący przeszkadzać US Navy w inwazji na Mindoro, po czym skierował się do Singapuru dla remontu po uszkodzeniach odniesionych na Filipinach. Od lutego 1945 roku powrócił do zadań transportowych i w jednym z takich rejsów, z Batawii na Jawie do Singapuru, został przechwycony w Cieśninie Bangka u brzegu Sumatry przez okręt podwodny HMS Trenchant. Zaskoczony między mieliznami przybrzeżnymi a zagrodami minowymi nie był w stanie wykonać skutecznego uniku i został trafiony aż pięcioma torpedami (z ośmiu wystrzelonych). Stracił przy tym oderwaną eksplozją część dziobową. Dobity kwadrans później jeszcze dwoma torpedami z HMS Trenchant przewrócił się i zatonął ze stratą ponad 1200 przewożonych żołnierzy i oraz około 100 osób z załogi. Towarzyszący mu niszczyciel Kamikaze uratował 1253 ludzi.

Ashigara w 1940 roku
Picture: Pinsdaddy

Ashigara zatonął u wejścia do Cieśniny Bangka, prawie 11 kilometrów od brzegu Sumatry, na głębokości około 26 metrów. Wedle stanu na czerwiec 2018 roku brak dostępnych relacji opisujących stan wraku krążownika, wydaje się jednak, że jest on znany co najmniej lokalnej społeczności nurków, a na pewno reklamuje się go jako jeden z "dostępnych" rzekomo wraków Indonezji. Najbardziej wiarygodna jest zapewne informacja, którą znany badacz wraków w tej części świata, Kevin Denlay, podzielił się z serwisem Combined Fleet: "Jego szczątki spoczywają na płytkiej wodzie i podobno sporą część z nich przez lata złomowano, od czasu do czasu ktoś też tam nurkował. Bardzo słaba widoczność na dnie była przyczyną śmieci kilku nurków i mówi się, że dwóch z nich, obaj Indonezyjczycy, zagubiło się i zginęło w kadłubie okrętu w 2002 roku. Gdy przepływaliśmy tamtędy w lutym 2016 roku, było tak źle, że nawet się nie zatrzymaliśmy. Poważnie. Woda była mętna niczym kawa z mlekiem."

Ponadto serwis Combined Fleet podaje, iż pierwsze próby penetracji albo i złomowania, mogły mieć miejsce w 1998 roku, zaś w styczniu 2002 roku pojawiła się pogłoska o mającym znajdować się we wraku złocie (wedle ogłoszenia, które zawisło wtedy w sieci, miało go być 228 ton i ktoś usilnie poszukiwał sponsora wyprawy, deklarując przy tym, iż ma już wszystkie potrzebne zgody indonezyjskich urzędów). Niezależnie od tego, czy było w tym chociaż trochę prawdy (a zapewne nie), wrak mógł przeżyć w kolejnych latach inwazję kandydatów na bogaczy, z których część zapewne została w nim na dłużej. Trudno powiedzieć, czy w późniejszych latach stał się obiektem zainteresowania złomiarzy w podobnym stopniu, jak inne wraki w tej części świata, ale może z czasem pojawią potwierdzone informacje na ten temat.