Fw 190
- Index - Lightning - Spitfire - Hurricane - Warhawk - Airacobra - Beaufighter - Bf 110 - Fw 190 - HA 1109/12 - Me 210/310 - Corsair - Me 262 - Mosquito - Mustang - Bf 109 - Gladiator - Inne strony |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Fw 190
znany jest jako drugi chronologicznie (po Bf 109) podstawowy jednomiejscowy
myśliwiec |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Fw
190 B był projektowany jako myśliwiec wysokościowy. Przedstawiony
prototyp V27 został wyposażony w wydłużone skrzydła oraz ciśnieniową kabinę, miał być napędzany nową wersją silnika wyposażoną w turbosprężarkę. Program nie przyniósł jednak spodziewanych rezultatów i został oficjalnie zamknięty w 1944 roku. Podstawą do przeróbek były Fw-190A3, podobnie też stało się w przypadku modelu, w którym wykorzystany został zestaw firmy Matchbox. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Program
Fw 190C był alternatywnym programem mającym doprowadzić do powstania
wysokościowej wersji tego myśliwca. Wykorzystano w nim nowy, opracowywany dopiero silnik. Podstawą były maszyny z serii A1 i A3. Prototyp oznaczony jako V13 latał w 1942 roku i miał charakterystyczną dla serii C chłodnicę oleju umieszczoną pod silnikiem. Jego model powstał z przeróbki zestawu firmy Italieri. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Prototyp
V18 miał stać się wzorcem dla seryjnych Fw 190C. Posiadał charakterystyczną
sprężarkę zamocowaną pod kadłubem samolotu i połączoną systemem rur z wylotami spalin. Przez osobliwy wygląd zyskał nazwę "Kangur". Oblatany został na początku 1943 roku, jednak mocno doposażona maszyna okazała się wybitnie niesterowna, tak na wielkich wysokościach jak i przy lądowaniu. Szereg poprawek nie zdołał zmienić szybko sytuacji. Występowały też problemy z niedopracowanym jeszcze i nie produkowanym ciągle seryjnie silnikiem. Po zbudowaniu jeszcze kilku dalszych prototypów, w 1944 roku wstrzymano i ten program, chociaż brak było wśród nowych maszyn Luftwaffe alternatywy dla Fw 190C, a wiele sugerowało, że przy odpowiednim nakładzie pracy stałby się on z czasem całkiem udanym myśliwcem. I tutaj podstawą do konwersji był model firmy Italieri. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
|
Ta 152 był następcą Fw 190D. Wersja C, która nie wyszła poza fazę
prototypów, posiadała charakterystyczny dla Ta 152 wydłużony kadłub, ale połączony ze skrzydłami o rozpiętości typowej dla zwykłych Fw 190, jako że przeznaczona była do operowania na średnich wysokościach. Próby wersji C przeprowadzano głównie na początku 1945 roku, produkcja miała ruszyć w czerwcu. Wcześniej jednak (czyli na kilka miesięcy przed końcem wojny) zdecydowano, iż w ramach programu Ta152 rozwijana będzie tylko wersja H, której zdołano nawet wyprodukować prawie siedemdziesiąt egzemplarzy. Model powstał przez połączenie kadłuba z zestawu Ta 152H firmy Novo (Frog), płatów z zestawu firmy Italieri i osłony kabiny z zestawu Academy. |
||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Ta
szkolno-treningowa wersja Fw 190A-8 pojawiła się wiosną 1944 roku.
Początkowo określano ją jako A-8/U1, potem jako S-8. Nie produkowana seryjnie. Nieliczne maszyny w tej konfiguracji była przeróbkami myśliwców, które trafiły do warsztatów remontowych. Model powstał przez konwersję zestawu firmy Academy (nie było jeszcze wtedy zestawu short-run MPM), prace objęły dodanie drugiej kabiny, dorobienie nowej owiewki i doprofilowanie tylnej, górnej części kadłuba. |
||||