Spełniło się marzenie z bardzo dawnych lat - zobaczyć tego Tupoleva na własne oczy. A tutaj dało się go jeszcze sfotografować.
Na MAKSie 2007 były dwa Tu-144 (aż dwa albo tylko dwa, bo jeszcze kilka lat temu na Żukowskim stało ich więcej). Ten z niezmienioną,
radziecką rejestracją CCCP-77115 to ostatnia ukończona maszyna tego typu (łącznie było ich 16 plus jedna nieukończona). Pierwszy
lot odbył 4 października 1984 roku. Po wielu latach postoju na terenie OKB Tupoleva, gdy groziło mu już złomowanie, trafił pod opiekę
grupy pasjonatów, którzy podjęli się jego odrestaurowania. Z całkiem dobrym skutkiem, jak widać...
Obie maszyny zarejestrowano na Aerofłot, ale nie zostały nigdy przejęte przez te linie lotnicze, które już w 1978 roku zawiesiły loty
pasażerskie między Moskwą a Ałma-Atą, po odbyciu 55 rejsów i przewiezieniu 3248 osób.

Jedyny Tu-144, który otrzymał rosyjską rejestrację, został oblatany w 1981 roku. Po wielu latach postoju w 1996 roku przeszedł
gruntowną modernizację (wymieniono między innymi silniki, na takie same, jakie używane są obecnie w bombowcu Tu-160). W tej
postaci posłużył jako latające laboratorium do badania perspektyw rozwojowych samolotów SST (dużych, pasażerskich
ponaddźwiękowców). Był to program realizowany wspólnie przez OKB Tupoleva, NASA, Boeninga i inne amerykańskie przedsiębiorstwa
lotnicze. Ostatni lot odbył 14 kwietnia 1999 - i był to w ogóle ostatni lot Tu-144. Z tego, co wiadomo, nie będzie złomowany - wykupiony
przez władze Moskwy ma stanąć jako pomnik na Chodynce (rozważane było też centrum wystawowe VDNH).