Należąca do 3./St.G.5 maszyna została strącona w lipcu 1942 w rejonie Murmańska. Zdekompletowana dodatkowo przez domorosłych poszukiwaczy, została zabrana z Rosji w 1994 roku i 1997 roku trafiła do berlińskiego muzeum.

Maszyna została wyprodukowana w 1945 roku, z numerem fabrycznym 108-47662. Zaraz po zakończeniu drugiej wojny, jeszcze z numerem burtowym 45-8811, trafiła na składowisko sprzętu lotniczego w Arizonie. Wykupiona w 1958 roku przez pierwszego z szeregu prywatnych użytkowników, jest od tamtej pory utrzymywana zasadniczo w stanie lotnym, z poważnym remontem w 1982 roku.

Chociaż z produkcji wojennej i eksponowany w autentycznym malowaniu lotnictwa francuskiego (Wolnych Francuzów), ten Marauder został pozyskany przez muzeum ze szkoły pilotów Air France, gdzie pracował po wycofaniu z jednostki bojowej.

Maszyna zbudowana w maju 1945, od 1952 roku na stanie francuskiej Marynarki Wojennej. Służbę odbywała w Nowej Kaledonii, gdzie po uszkodzeniu w 63 roku podczas lądowania na lotnisku Wallis, przestała 21 lat na wolnym powietrzu. Sprowadzona przez Ailes Anciennes-Le Bourget, jest z wolna poddawana rekonstrukcji. Szczegółowo losy maszyny opisuje specjalna, poświęcona jej strona.

B-17G Flying Fortress Sally B. gościł w Warszawie z okazji 62.rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego, chociaż związek tego akurat typu maszyny z Powstaniem jest raczej niewielki - pojawiły się one nad Warszawą raz tylko, podczas dziennego zrzutu zaopatrzenia, które miało miejsce 18 września 1944 roku. Lądowały potem na radzieckich lotniskach w rejonie Połtawy. Więcej o tym konkretnym egzemplarzu B-17G poczytać można TUTAJ. Inne jeszcze zdjęcia z jego pobytu na Okęciu znajdują się TUTAJ.

Ju-88C-2 o numerze seryjnym 088-0133 trafił w marcu 1940 roku do Kg30, który działał wówczas z Norwegii. Już 20 maja tego samego roku maszyna rozbiła się na górze Nonsfjellet, gdzie wrak przeleżał do września 1990. Został wyeksponowany w takim stanie,
w jakim go odnaleziono, nie jest jednak jedynym Ju-88 pozyskanym w podobny sposób przez muzeum w Gardermoen.

Jako nocny myśliwiec (Nachtjäger) maszyna o numerze fabrycznym 714628 i oznaczeniu 2Z+BR, należała do stacjonującego na Węgrzech NJG 6. Zaginęła po wylocie bojowym 5 września 1944 roku. W 1995 roku została odnaleziona na dnie jeziora Balaton. Wydobyta i zidentyfikowana w 1996 roku, została odrestaurowana we współpracy z norweskim muzeum lotnictwa w Gardermoen. Udało się odtworzyć niemal całkowicie jej wyposażenie radarowe, chociaż brakująca nosowa część kadłuba musiała zostać dorobiona. Kadłub jest eksponowany od 2010, kiedy rozpoczęto z kolei pracę nad restauracją skrzydeł i silników.

He-111 nr 1526 w podwersji P-1(produkowanej głównie w 1939 roku) należał do KG4, który wziął udział w kampanii wrześniowej
w Polsce i od pierwszych dni uczestniczył też w inwazji na Norwegię. Maszyna o znakach 5J+CN została zestrzelona 25 kwietnia 1940
przez dwa Blackburn Skua z lotniskowca HMS Ark Royal. Wylądowała przymusowo w głębokim śniegu pod Digervarden.
Odnaleziona w 1976 została w ciągu następnych sześciu lat odbudowana siłami muzeum w Gardermoen.