Messerschmitt Me-210/310				1/72
- Index - Lightning - Spitfire - Hurricane - Warhawk - Airacobra - Beaufighter - Bf 110 - Fw 190 - HA 1109/12 - Me 210/310 - Corsair - Me 262 - Mosquito - Mustang - Bf 109 - Gladiator - Inne strony			Me 210 został pomyślany jako następca Bf 110, jednak pokładanych w nim nadziei nie spełnił. Uznawany bywa nawet za jedną z największych kompromitacji ówczesnego niemieckiego przemysłu lotniczego. Kłopoty sprawiał niemal wszystkim - wytrzymałością konstrukcji, sterownością, silnikami, podwoziem... Pierwsza, przedseryjna partia tych maszyn nosiła oznaczenie A-0 i miała jeszcze "krótki" kadłub (jej odwzorowaniem jest przedstawiony tutaj model). Doświadczenia z nimi (jak i z wcześniejszymi prototypami) doprowadziły w 1942 roku do wstrzymania produkcji Me 210. Mimo to prowadzono dalej prace mające udoskonalić konstrukcję. Udało się to tylko częściowo, przez co ostatecznie skupiono wysiłki na budowie nowej całkiem wersji Me 210, oznaczonej już jako Me 410. 210 został jednak w ograniczonej skali użyty bojowo (między innymi przez lotnictwo węgierskie), z dyskusyjnymi wszakże sukcesami. Należy jednak nadmienić, iż była to konstrukcja ciekawa i nowatorska, a do tego jeszcze całkiem zgrabna. Tyle, że najpewniej niedopracowana... Me 310 miał być wersją Me 210 przeznaczoną do operowania na dużych wysokościach. Otrzymał czterołopatowe śmigła i płaty o większej rozpiętości. Oblatany został w 1943 roku. Okazało się jednak, iż mimo wspomnianych zabiegów jego osiągi nie odbiegają znacząco od osiągów wprowadzanego właśnie do produkcji Me 410, co przeważyło o decyzji, aby przerwać prace nad Me 310. Oba modele powstały jako konwersje zestawów Me 210A-1 firmy Italieri. W przypadku modelu 210A-0 najbardziej pracochłonne było usunięcie sekcji kadłuba za kabiną i ponowne dopasowanie części ogonowej do centralnej. Me 310 wymagał wydłużenie skrzydeł i przygotowania nowych śmigieł.