W ostatecznej, poprawionej już postaci Blücher był gotów do prób morskich i ćwiczeń w pod koniec listopada 1939 roku. Przeprowadzono je na Bałtyku z krótką przerwą na kolejne poprawki w stoczni w Kilonii i ostatecznie 5 kwietnia 1940 roku uznano okręt za gotowy do akcji - akurat na czas inwazji morskiej na Danię i Norwegię. W ciągu paru następnych dni załadowano na pokład wszystko potrzebne do rejsu oraz 163. Dywizję Piechoty w sile 800 ludzi. 8 kwietnia krążownik opuścił port, kierując się na Oslo, które było jego celem. Towarzyszyły mu ciężki krążownik Lützow, lekki krążownik Emden i kilka mniejszych jednostek asysty. Atak miał być w pełnie niespodziewany, nie oczekiwano więc większego oporu zaskoczonego przeciwnika. Niemniej gdy wieczorem tego samego dnia zespół wszedł do długiego na blisko 100 kilometrów i miejscami bardzo wąskiego fiordu, wiodącego do stolicy Norwegii, sprawy przybrały mocno inny obrót.

Blücher tonie Oslofiordzie 9 kwietnia 1940 roku
Photograph: Riksarkivet (National Archives of Norway) via Wikipedia

Blücher tonie Oslofiordzie 9 kwietnia 1940 roku
Photograph: Riksarkivet (National Archives of Norway) via Wikipedia

Niemieckie okręty zostały wykryte około 23:00 przez mały norweski patrolowiec, który został szybko zatopiony, zdołał jednak przekazać alarmującą wiadomość, która postawiła w stan gotowości załogi wzniesionych nad fiordem fortów i umocnień. Najpierw otworzyła ogień bateria Rauoy, która nie osiągnęła trafień, potem działa z Bolarne, z podobnym jednak skutkiem. Tuż po północy Norwegowie wygasili wszystkie znaki nawigacyjne w fiordzie, co nie powstrzymało pochodu zespołu, który o 4:40 znalazł się naprzeciwko baterii fortu Oscarsborg, strzegącego cieśniny Drobak. Składała się ona z trzech dział kalibru 280 milimetrów, wyprodukowanych w XIX przez Kruppa. Wypełniły swoje zadanie, wzniecając poważne pożary na śródokręciu krążownika, który chwilę później został ostrzelany także przez działa 150 mm z fortu Drobak. Co więcej, w wąskim przesmyku musiał przejść przed kolejnym elementem obronnym - wbudowaną w skałę stałą wyrzutnią torpedową, która o 4:34 uzyskała dwa trafienia. To było już zbyt wiele. Całkiem nowy krążownik, prosto jak spod igły, zatonął ostatecznie o 7:30. Straty objęły nie tylko ludzi z załogi, ale także z grupy desantowej (wedle różnych źródeł od 320 do 1000). Można dodać, że nie była to jedyna strata Kriegsmarine podczas tej kampanii, która okazała się bardzo kosztowna dla sił nawodnych. Poza Blücherem szlag trafił też dwa lekkie krążowniki i aż dziesięć niszczycieli.

Artystyczna wizja wraku krążownika Blücher (1994)
Obraz Haralda Nygarda via Admilar Hipper Class

Wrak spoczywa w pozycji niemal odwróconej na średniej głębokości 64 metrów i do dzisiaj jest zasadniczo w niezłym stanie. W różnych latach prowadzono na nim prace wydobywcze, nigdy nie doszło jednak do prób złomowania kadłuba. W 1953 roku zdjęto z niego śruby, trochę potem wydobyto także kotwicę, którą wystawiono na nabrzeżu w Oslo, w 1994 roku odzyskano jeden z samolotów Arado196, który trafił w oryginalnym stanie (czyli jako szkielet kadłuba) do muzeum w mieście Sola. Od 1963 roku pojawiały się propozycje podniesienia wraku krążownika, jednak nic więcej z tego nie wynikło. W późniejszych latach został uznany za obiekt chroniony jako podwodny grobowiec, zaś od 16 czerwca 2016 roku posiada też status pomnika wojennego, co w połączeniu z faktem, że spoczywa na wodach norweskich, i to w dość wąskim przejściu wodnym w głębi lądu, najpewniej zabiega dość skutecznie penetracji wraku przez niepowołane osoby, o złomowaniu nie wspominając.

Wrak stworzył jednak pewien problem, z którym trzeba było się jakoś uporać. Idąc pod wodę miał w swoich zbiornikach całkiem sporo paliwa (z pobranych przez rejsem 2670 metrów sześciennych). W 1991 roku tempo jego wypływu z ulegającego powolnej degradacji kadłuba urosło do około 50 litrów na dobę, podjęto więc działanie. Przez wywiercone w poszyciu otwory zdołano dotrzeć do 133 zbiorników bunkrowych, ściągając około tysiąca ton ropy, która została następnie oczyszczona i sprzedana. 47 zbiorników okazało się niedostępnych, niemniej sytuacja i tak uległa znacznej poprawie.

Obraz sonarowy wraku krążownika Blücher (2017)
Picture Copyright © 2017 R2SONIC, Inc.